Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Tum mihi Piso: Quid ergo? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Confecta res esset.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Scrupulum, inquam, abeunti; Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Non igitur bene.
